We’ve updated our Terms of Use to reflect our new entity name and address. You can review the changes here.
We’ve updated our Terms of Use. You can review the changes here.

σ​η​μ​ε​ι​ω​σ​ε​ι​ς γ​υ​ρ​ω α​π​ο το μ​η​δ​ε​ν

by αναποδo χαμoγελo

/
  • Streaming + Download

    Purchasable with gift card

     

1.
Ποτε μου δεν συνιθισα την σιωπη. Και ας εζησα μαυτη για πολυ καιρο μες στο σκοταδι. Κι ο φοβος αυτος που μου πνιγει το λεμο ειναι το μονο σημαδι πως ειμαι ακομα ζωντανος. Μη μου μιλας δεν εχω τιποτα το ευχαριστο να σου πω. Εχω σταματισει μπροστα να κοιτω. Τον τελευταιο καιρο με θεωρω τελειωμενη υποθεση. Και η οραση μου μου κανει παιχνιδια. Μοιαζουν τα παντα διπλα μαυρα και ιδια. Με λιγο πιο σκουρο φοντο. Στην θαλασσα αυτη του χρονου αδινατω να κολιμπισω. Μιας κι οι αναμνισεις ειναι βαριες. Και ετσι στον πατο αυτης της κολασης. Σκαρωνω το χωμα μηπως και βρω κατι το χρησημο. Μιας καιδω μαλλον θα μεινω για καιρο. Να φωναζω δειχως να ακουγομαι.
2.
πληγωθηκα, σκοτωθηκα, θαφτικα, συκωθηκα μα δεν ειμουνα πληρης ειχα αφησει πισω μου πολλα. που ξερω πως δεν θα τα δω ζωντανα ξανα. μα δε γαμιεται αφου δεν νιωθω χαρα ας νιωσω τον πονο. συναισθημα και αυτο εχω συνιθισει να κρυωνω. γιαυτο κανω τη θλιψη μου οργη και τον πονο μου γυαλι ετημο σε πρωσοπα να καρφοθει. κανε πισω δεν εχω λογο μαζι να βαδισω. ολα οπωςμθελω θα γινουν η μεσα στο σκοτος θα κατσω μεχρι να σαπισω. μα παλια ηταν αλλιως γδερνει τα παντα ο καιρος. δεν υπαρχει ουτε φιλος δεν υπαρχει ουτε αδερφος. γιατι προδοθηκα απο κει που δε το περιμενα και αυτο ητανε χτυπιμα. χρονου ζητημα ητανε να γινει. παντα ειχα ταλεντο σαθρες να κανω αρχες. πλεον ξερω πως αν πεσω χερι για να με πιασει δεν θα υπαρξει. γιαυτο προσπαθω να καβατζωνομαι. μοναχος μου μαθενω να συκωμαι. μεσα απο μεταφορες και εικονοπλασιες να εκφρασω προσπαθω αυτα που νιωθω. σκεψεις που στα μετρα δεν χωραν. συνιδιτοποιησα πολα, παρα πολα στα πιο αυτοκαταστροφικα σαββατου βραδια και στη μοναξια που διπλα μου καθοτανε στα τρενα και στα λεωφορια. την ψυχη μου κυνιγαν να παραλαβουνε φορια. μα αυτη αρνιται, δεν ζητιανευει. μονο μαναχη της χορευει. αποκλιρος στην καθε ιστορια. τερας μες στο παραμυθι με σωμα πληγωμενο απο των προταγωνιστων τα ξιφη. μα οσο τα χερια μου αντεχουν. δεν μπορουν δεν με αποτρεπουν. δε δινω δεκαρα για τον κοσμο σας. αναποδος τελειως ειναι ο κοσμος μου. εκει που σουπανε πωε ειναι η χαρα, εγω σου λεω ειναι η θλιψη...
3.
Βρεθηκα στο μειον απειρο Πιο κατω δεν εχει Και οτι και να προσθεσω Εδω θα μεινω Πλεον δεν δεχομαι δεν δινω Δε χερομαι δεν πονω Δεν παιθενω δεν ζω Δεν χανω κατι δεν κερδιζω Δεν ελπιζω δεν θυμιζω Δεν θυμαμαι τιποτα και κανεναν Δεν φοβαμαι τιποτα Εκτος απο τη μοναξια Που στεκει διπλα μου εκει χρονια πολλα Απλα σβηνω το πρωσοπο μου Αφου δεν χρειαζεται Γιατι οτι νιωθω δεν εκφραζεται Καθως μεσα μου κουβαλω Μονο μιζερια και κενο Ενω απεξω φορω προσωπειο φωτεινο Εκτος αμα παιζει μπουκαλι μαλκοολ Τοτε σπαν τα προσωπεια Μα κιαυτο καταντισε αηδια Εσυ τι νομιζες μικρε; Πως θα σταματισει Η γη να γυρνα Να ξαποστασεις δυο λεπτα Κανεις λαθος Η θα συντονιστεις Με τον ρυθμο μεταβολης Των γεγονοτων Η θα πας στον διαολο Τωρα βουλωστο και κοιτα μπροστα Προχορα η ψοφα Εγω στοπα Αν πεσεις κανεις δεν θα βαλει Σε κυνδινο την δικια του ισοροπια Για σε σωσει Ψαχνω καιγω οπως και συ μια δοση Ανθρωπιας αγαπης ζεστασιας Στον αστικο κανιβαλισμο Μα μου η εμπειρια Πως δε παιζει να την βρω Και αν σου πω πως την βρηκα Παιζει παγιδα Που δεν ειδα και θα πεσω Μεσα προσεχως Και αν ειναι να την παλεψω Θα την παλεψω μοναχος
4.
Οι φιλοι μου δε μου μιλανε μαλον θα φταιει πως δεν υπαρχουν καιγω δειλιαζω κλισμενος σενα δοματιο το κεφαλι μου απεξω δε βγαζω για να δω αν ειναι νυχτα η μερα πεπισμενος πως ειναι νυχτα και μαλιστα βαθια χωρις αστερια ουτε φεγγαρι και ειμαι με νευρα γεμισμενος ως επανω που να παρει. Και αφου ψυχρο τσιμεντο με περιτρυγιριζει δε βρισκω κατι να με γεμιζει συνεπως καλα δε νιωθω μα και δεν εχω καπου για να ξεσπασω και ετσι πνιγομαι σε σημειο που δε μπορω να αντιδρασω. Ειμαι γεματος μισος στο οποιο νοιωθω πως δεν μπορω να ανταποκριθω και το τερας μενει ιδιο οπως παλια φριχτη και κοφτερη μοναξια ο χρονος δε σταματισε αντιστροφα να κυλα ντουλαπια γεματα απο χρονια αδιανα. Αναμνισεις δεν εχω για να σου διηγηθω εχω μοναχα σκεψεις που γενιθικαν και παιθαναν στο κενο. Και να που επαναλαμβανομαι παλι φρικαρισμενους στιχους γραφω ο μαλακας αντι κατσω τροπο να βρω ξεσφινωσω την λεπιδα απτον καρπο μου και να στην χωσω στο λεμο. Ξερεις τι? Συμβενει μερικες φορες να κανεις ονειρα κιας γνωριζεις καλα πως τρεφονται μαυτα τα κτηνοι πουναι γυρω σου και συναναστρεφεσαι μαζι τους καθημερινα. Ετσι κιεγω , ειχα ενα ονειρο που λες και το μεγαλωνα με παθος και στρογη και τωρα κοιτα μου το ριξανε στη γη κ νατο αδιαφορο το πληθος απο πανω του παιρνα και το ποδοπατα γεμιζοντας με μισος την ψυχη μου και στορκιζομαι αδερφε μου ειχα μοναχα καλη προθεση μα δεν ητανε απλα δικια μου υποθεση. Γιαυτο πες τους την επομενη φορα που θα με δουνε χαμογεστο θαχω δοντια ακονισμενα...
5.
καταραμενο καλοκαιρι καλοκαιρι 12/ καλοκαιρι 13 παντα επαναλαμβανωνται τα πραγματα με ειρωνια Εχω μερες μου σταματισα να τρωω Και πιο πολλες που μεσα στα νευρα ξυπνω Θυμισαι μου αν σουχω πει ποσο μισω τα καλοκαιρια Μες τους αναισθητους αναισθητος θα πρεπει να γινω κιεγω Τι να σου πω για το μπουντρουμι μου Χανω χρονο Χαμογελο ζωη Στιγμες βαρος Αυθορμιτηκοτιτα και θαρος Τοση φθορα για να ξεφηγω Και ακομα νιωθω δεμενος Τεσσερης τοιχη γυρω μου Αδυνατο ειναι να διακρηνω Εξω ο ουραννος εχει συνεφα η ηλιο Αδυνατω απτο κρεβατι να συκοθω Δεν ψηνομαι να ξανα δω ναυτοκτωνουν Οσα θελω ναγκιξω Λερωνουναι την μνημη οι αναμνισης Καθως τρυπιεται το μυαλο απτις επαναληψεις Χαθηκε το νοημα Μες τις ατερμονες μου σκεψεις Εγω θα μαζευα δυναμεις Και θαπευτα με τα μουτρα μες την μαχη Ετσι νομιζα Μαγεμισαν σταχτη τα πνευμονια Και το οξιγωνο στο μπουντρουμι λιγοστο Καθως αποδομουνται τα οσα ελπιζω Αποδομιται και το εγω μου Κηταν η πτωση αργη Ομως η προσκρουση φριχτη Γιατι αφησε πισω μοναχα σταχτες Κειτε κλειστα ειτε ανοιχτα Ειναι τα ματια μου Βλεπω μονο εφιαλτες
6.
καταρα 04:55
Καταρα να μην ειμαι σαν τα αλλα τα παιδια οταν βγενανε αυτα στο προαυλιο να παιξουν μπαλα εγω στιχους εγραφα καθησμενος πανω στην σκαλα. Τους βλεπω ακαταπαυστα το στομα τους να κουνανε μα δεν λαμβανω την συχνοτητα στην οποια εκπεμπουν αν υποθεσω πως μιλανε. Και ναμαι αμηλιτος με νευρα τεντομενα,θελω να φτιαξω να χτησω μα ολα τα μεροι ειναι πιασμενα. Ασφυκτια η εμπευση μου κλισμενη μεσα στα στιθη μου. Νομιζα τα ματια σου πως θατανε το σπιτι μου και μαρεσε πολυ μα επεσα στο κενο γιατι νομιζα στα συννεφα επανω θα μπορουσα να πατω και πονεσε αυτο. Εκνεβριστικα τα πηρα στο κρανιο τακοψα αποτομα και τα 2 τον φοβο και την ελπιδα μου εβγαλα απτη μεση. Σε κοιταξα ευθεια στα ματια και δεν ειδα τιποτα μα το χειροτερο απλα ηταν πως τα ματια σου δεν ητανε τα μονα κενα. Ενα καρο ανθρωπους σαν εσενα εχει γεμισει ο κοσμος καιγω μεσα στο πληθος μονος να κανω τον μαλακα ειδαλως θα μου στριψει αφου η βλακεια σας κοντευει να με πνιξει. Για κοιταμε με πως ερχομαι με το υπαρχον σε ριξη. Για δες με πως τσαλαπατω το φυσιολογικο οπως εκεινο πρωτο με πατισε οταν ημουν παιδι μικρο. Κιετσι εχασα μαζι σας καθε επαφη, δεν πηρα μερος στην μαχη σας. Ψαχνεστε ο ενας πανω απο τον αλλο το πως θα επιβλιθει και ζητε σε αγελες με τσιρακια και ηγετες. Καιγω ευτηχος ανεπιθημυτος,παρανοηκος,περιπλανομενος κατω απο την βροχη,οταν οι αλλοι ψαχνουν υποστεγο εγω ψαχνο ανθρωπινη ψυχη,που ναχει παθος,φλογα,να νιωθει κ να δημιουργει. Ομως σαυτο το τοσο μουντο το φοντο δε βρισκω, μενω πισω, αδυνατω να συμβαδισω με τοση ψευτια τοση υποκρισια. και θα σου κοψω τη γλωσσα στην πρωτη ευκαιρια να σταματισει με ψεμα να μολινει μακους; Δε σου'μοιασα ποτε ,την σκεψη μου αυτονομισα ,σταπυροβλητο πυροβολισα κιας ηρθαν οι σφαιρες πισω. Κιεφοσον αναπαραγονται στις σχεσεις μας ιδιοκτησια και εξουσια θα παθενουν τα ονειρα μας ασφυξια απο μπαστου δακρυγονο σε καποια γωνια.
7.
outro 01:24

about

Τα κομμάτια αυτά είναι τόσο παλιά που σχεδόν έχουν γίνει ζόμπι και βγαίνουν κυρίως σαν ημερολόγιο. Περιγράφουν έναν εαυτό τόσο παλιό που σχεδόν μοιάζει να τα έχει γράψει κάποιο άλλο άτομο. Κατάθλιψη, επαναλαμβανόμενες σκέψεις και δυσλειτουργική επιθετικότητα προσπαθώντας, με αρκετά φτωχά εργαλία, μέσα από αδιέξοδες εμπειρίες, να μιλήσω για έναν εαυτό για τον οποία γνώριζα ελάχιστα.

Όλες οι παραγωγές έγιναν από το ανάποδο χαμόγελο εκτός από το 4 που έγινε απο τον mastercat. Όλα τα κομμάτια ηχογραφήθηκαν τον μάιο του '17 στο σπίτι του pas-b στη Θεσσαλονίκη εκτός απο το 5 που ηχογραφήθηκε το καλοκαίρι του '16 σε ένα υγρό υπόγειο στο Γκύζη. Οι χρονιές που γράφτηκαν οι στίχοι αναφέρονται στις παρενθέσεις. Τα εξώφυλλα έγιναν απο τον Άλεξ.

1.[13] - 2.[10] - 3.[11] - 4.[12] - 5.[12-13] - 6.[11]

Καταραμένη αθήνα 2018

yt full album: www.youtube.com/watch?v=55c_sR9cK28

credits

released December 31, 2018

license

all rights reserved

tags

about

ανάποδο χαμόγελο Thessaloniki, Greece

για ενα αντιανδρικο, αντιεθνικο, αντιεμπορευματικο hiphop

contact / help

Contact ανάποδο χαμόγελο

Streaming and
Download help

Report this album or account

If you like σημειωσεις γυρω απο το μηδεν, you may also like: